verlichting

Een lange tijd had ik er een zwaar hoofd in. Telkens als ik dacht dat het weer wat beter ging, viel ik terug, nog dieper in een nog donkerder gat. En steeds weer kroop, klauterde en klom ik er uit, om er dan toch weer in te vallen. Er kwam zelfs een moment dat ik in zo'n diep gat terecht kwam, dat ik tegen God zei (en ik geloof helemaal niet in god) kom me maar ophalen, ik ben klaar. Ik had zo'n slechte nacht, zo veel zware shit te verwerken gehad de dagen er voor, ik kon niet meer, ik ging kapot van de pijn, pijn in mijn ziel.

En toch werd ik met een goed gevoel wakker de volgende ochtend. Toch wist ik weer de energie op te wekken om uit bed te komen. Sterker nog, het bruiste van de idejen en ik had er zin in. Ik weet niet meer waar in, maar weet nog wel dat ik het meteen ben gaan doen, of gaan organiseren ofzo. En dat het zo geregeld was. Peanuts! Piece of cake... En zo gaat het steeds beter met mij. Dakloos zijn komt met enorme uitdagingen. Geen geld hebben, maakt dat ik diepe angsten doorsta. Oude angsten, because what have i got to lose, really?

Helemaal niks! En zo had ik dus ineens een heel leuk verjaardagsfeestje, waar oude en nieuwe vrienden inspiratie vonden om mij op allerlei manier geld toe te laten komen. Kleine en grote hoeveelheden, op de meest prachtige manieren. Zo is er een vriend die iedere maand een bedrag automaties op mijn rekening laat bijschrijven en zelfs anderen aanspoorde hetzelfde te doen. Wow!

Ik leef weer helemaal op. Voel me bevrijd. Ik durf weer iets te ondernemen. Heb mezelf vandaag getrakteerd op een klankhealing sessie, was heerlijk! En had ook nog een videogesprek staan met iemand die mij coaching aanbod, sloot er mooi bij aan.

Zelfs toen ik vandeweek weer even een teleurstelling te verwerken kreeg, liet ik het vrij makkelijk van me af glijden, ging een stukje wandelen, liet me inspireren door de natuur en haar schoonheid, en kwam met een geweldig idee voor een nieuwe website. Dat heb ik wel vaker, en vaak zakt dat dan later weer weg. Zo van "nah, zal toch wel weer niks worden".

Maar dat boeide helemaal niet. Ik ging tegen een oude eik zitten, schreef de tekst voor die website in één adem en genoot er van alsof het allemaal al gebeurd was. Zou het dan echt kunnen? Dat je kan genieten van iets dat nog niet eens gebeurd is? En dat je daardoor in de juiste vibe komt, en het gewenste op die manier aantrekt. 'Same energy attracts!' Ik word er gewoon stil van, van binnen.

Eén ding wat veel naar voren komt als thema de laatste tijd is: kwetsbaarheid. Tijdens die workshop van dwaze Floris Koot had ik het al aangedurfd om mijn schaamte onder ogen te komen (Floris leert je om met je zwakte geld te verdienen) en savonds tijdens de cacaoceremonie had Monika ons een schelp gegeven waar we onze intentie op konden schrijven. Dus schreef ik 'vulnurability' (verkeerd geschreven, weet ik inmiddels ;). Toen ik de volgende dag met Sif richting het park liep herinnerde ik wat ik als inspiratie had gekregen de avond er voor: om die schelp te 'crushen', een sjamanisties ritueel om zo de energie weer vrij te geven.

Het leven is mooi. Heel mooi ❤

en tot slot...